همانطور که قبلا در نوشته های داخل وبلاگ هسته ای ام خوانده اید کتاب آیین انقلاب اسلامی گزیده ای ازاندیشه ها وآرای امام خمینی از منابع کتاب انقلاب اسلامی وچرایی وچگونگی رخداد آن که دردانشگاهها تدریس میشودرا به عنوان متدپیشرفتهای هسته ای ایران معرفی کرده ام ودر کتب عرفان اسلامی که بعنوان کتاب داستان میخواندم (11جلد,نویسنده :حسین انصاریان)نویسنده امام خمینی را بینای راه , مسیحای زمان وبت شکن زمان ومکمل کامل میدانست که بارها وبارها به دستبوسی ایشان نائل شده بود.

نکته ای که لازم دانستم ازنوشته های کتاب انقلاب اسلامی وچرایی وچگونگی که در دانشگاهها تدریس میشود رایادآوری نمایم

نکته شماره 5) ازمیان 9مورد نوشته شده در مورد زمینه ها ودلایل پیدایش فراگیری ,تداوم وشدت تغییر درروحیه عمومی ووقوع انقلاب صفخه 137 کتاب

کتاب انقلاب اسلامی وچرایی وچگونگی رخداد آن که در دانشگاهها تدریس میشود  میباشد یعنی:

5){ وجود رابطه مقلد ومجتهد میان مردم ورهبری انقلاب که یک جنبه عمومی وهمگانی داشت اشاره کرد})

صفحه 136 کتاب انقلاب اسلامی وچرایی وچگونگی رخداد آن که در دانشگاهها تدریس میشود 

تغییر در روحیه عمومی و وقوع انقلاب

منظور از روحیه انقلابی یک روحیه پرخاشگری وپابرجاست که تاپیروزی انقلاب وحتی گاهی تابعد ازآن ادامه می یابد واز کشته شدن ,دستگیرشدن وسرکوب شدن نمی هراسد وبه اقدامات دستوری رفرم واصلاحات _رژیم سیاسی بی توجه است.تا این روحیه در جامعه ای بوجود پدید نیاید هرچند سایر شرایط موجود باشد انقلابی اتفاق نمی افتد.

ودر اینجا جا دارد ازمطالب نوشته شده در رساله مرجع تقلید (حضرت آیت الله مکارم شیرازی که در کتاب انقلاب اسلامی وچرایی وچگونگی که در دانشگاهها تدریس میشود از ایشان به عنوان روحانیت مبارز ایران نام برده شده است )مطالبی بیان گردد 

                                                          (از مبحث احکام قسم خوردن)

مسأله ـ هرگاه عمداً با قسم خود مخالفت كند باید كفّاره دهد، ده فقیر را سیر كند، یا بر آنها لباس بپوشاند، یا یك بنده را آزاد نماید و اگر توانایى بر اینها نداشته باشد باید سه روز روزه بگیرد.

مسأله ـ اگر از روى فراموشى یا اجبار و اضطرار به قسم عمل نكند كفّاره ندارد و قسمى كه آدم وسواسى مى خورد مثل این كه مى گوید و اللّه الآن مشغول نماز مى شوم، ولى وسواس مانع مى گردد اگر وسواس او طورى باشد كه بى اختیار به قسم خود عمل نكند كفّاره ندارد.

مسأله ـ كسانى كه براى اثبات مطلبى قسم مى خورند اگر حرف آنها راست باشد قسم خوردن مكروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان كبیره است، ولى اگر مجبور شود كه براى نجات خود یا مسلمانان دیگرى از شرّ ظالمى قسم دروغ بخورد اشكال ندارد، بلكه گاه واجب مى شود و این نوع قسم خوردن كه براى اثبات مطلبى است غیر از قسمى است كه در مسائل پیش گفته شد كه براى انجام كار یا ترك كارى بود